Dinsdag 23 oktober: Dadim. Bezoek aan de kliniek, het graf, de school en op de koffie

Bezoek aan de kliniek en het graf

Vandaag zitten we om 8.45 aan de ontbijttafel. We bezoeken de kliniek in Dadim. Hier worden kindjes ingeënt, op dit moment o.a. tegen polio. We delen alvast wat van de meegebracht kleertjes uit. Collette laat ons de bevallingsruimte en de onderzoekruimtes zien. Hierna bezoeken we voor de eerste keer het graf van ome Ton. Tari, een van de catechisten, spreekt lovende woorden over ome Ton. Hij was erg goed voor de mensen, vooral voor de kinderen en de zieken.

Bezoek aan de school

We gaan terug naar het huis voor koffie en thee. We geven wat spullen die we van thuis hebben meegenomen. Pater Boniface is erg blij met de voetballen. We gaan de school bezoeken. Op het moment dat we de klas binnenlopen staan alle kinderen netjes op. De school van Dadim is nr 1 van de regio (van het land?) vertelt Boniface.
Tijdens de middag vertelt zuster Collette over ome Ton. Hij en Iede hebben de missie langzaam uitgedragen. Ze wilden eerst de mensen leren kennen en met ze samenleven. Pas later was het tijd om het geloof te verkondigen. Helaas was de bisschop hier niet altijd even blij mee.

Op de koffie

Aan het eind van de middag gaan we op bezoek bij een 5-dagen oude baby. Daar aangekomen worden we weer zeer warm verwelkomd. We schudden weer heel wat handen en krijgen een hoop omhelzingen. De hut waar de baby in ligt is (voor ons gevoel) erg klein en donker, maar er passen toch een hoop mensen in. Door alle aandacht die we hier krijgen voelen we ons af en toe een attractie. De kinderen vinden het erg leuk om op de foto te gaan en om zichzelf daarna terug te zien.
Tijd voor de koffie-ceremonie. De koffie wordt gezegend, gebrand en verder klaargemaakt. Wij zijn allemaal toch een beetje bang om hiervan veel te drinken. De paar dagen dat we hier zijn willen we liever niet doorbrengen op bed of op de wc. Maar misschien zijn we hier wat te flauw in. (Ome Ton zou ons een stelletje sponsjes genoemd hebben...). Na de koffie wordt er door de Borana's gedanst, gezongen en geklapt. Erg vrolijk en uitbundig.

Dan is het tijd om afscheid te nemen. Op weg naar het missiehuis worden we langs de weg door veel mensen begroet. Terug in het missiehuis is het tijd voor een borrel, biertje, wijntje, frisje.

De avond

Collette komt even later vertellen dat er een vrouw dood is gevonden en naar de kliniek is gebracht. Ze hebben haar dood gevonden in het water. Het klinkt allemaal erg naar. De vrouw zal morgen begraven worden.
's Avonds eten we heerlijke aardappelpuree, worteltjes, linzen, kip, bief en heerlijke salade. Na het eten nodigen we Boniface uit om naar Nederland te komen. Hij weet echter niet of dat gaat lukken, hij wil namelijk volgend jaar meedoen aan Big Brother Africa...
Om 22.15 wordt deze dag, met een hoop nieuwe, mooie indrukken, afgesloten.